Pshemsky

     Może najlepiej będzie zacząć od stwierdzenia, że nie jestem żadnym aktywistom środowiskowym, ekologicznym działaczem czy ideologiem mającym na celu naprawę naszej planety oraz mentalności panoszących się niej szkodników w postaci niczego nieświadomych ludzi. Faktem jednak jest to, że moje młode córy stąpają po tym świecie już od paru ładnych lat. Ja przyglądając się im oraz zastanej rzeczywistości zacząłem się zastanawiać w jakim świecie przyjdzie mojej latorośli żyć za parę dekad. Na szczęście, dzięki łasce internetu wiedza nie jest już dobrem luksusowym. W obecnych czasach każdy może trochę pogrzebać, sprawdzić, doczytać lub po prostu oglądać skondensowany materiał odnoszący się do konkretnego zagadnienia. I właśnie jednym z takich informacyjnych źródeł jest film dokumentalny dostępny na Netflix pod tytułem „Cowspiracy: Tajemnica równowagi ekologicznej środowiska” z 2014 roku. Nie będę ukrywał, iż głównym zapalnikiem, który popchnął mnie w kierunku tego filmu był „Seaspiracy: Ci

     Są takie filmy, które towarzyszą nam od dzieciństwa. Mimo upływu wielu lat wielokrotnie do nich wracamy odkrywając kolejne warstwy, których kiedyś nie rozumieliśmy lub po prostu były niezauważalne przez nasz „mały ignorancki rondelik”. Właśnie takim filmem jest dla mnie „Ostatni Mohikanin” w reżyserii Michela Mann’a. Ten epicki dramat historyczny z 1992 roku jest moim nierozłącznym kompanem już samego początku mojej filmowej przygody. Zasiawszy ziarno fascynacji za czasów kasetowego piractwa, powoli wyrastał podlewany wielokrotnymi wypożyczeniami z legalno-lokalnych wypożyczalni VHS, by dojrzeć na własnym DVD i zakwitnąć w postaci zakupionej kilka dni temu blue-ray’owej edycji specjalnej. Wraz z wiekiem i następnymi seansami zauważałem kolejne wymiary filmu. Może właśnie dzięki temu, że Michel Mann wyzbył się bezczelnego „opluwania” widza patosem, cynizmem czy „rozbebeszonymi uczuciami” a w zamian pozwolił delikatnie dryfować wszystkim wątkom. Budując realia historyczne całej opow

     Kiedy doskwiera Ci życiowa apatia, ogólne zniechęcenie związane z brakiem energii i motywacji. Kiedy praca dosypuje nowe łopaty irytacji do życiowego pieca a ludzie zaczynają Cię przygniatać nawałem rozpylanych przez siebie problemów. Kiedy czujesz, że coś jest nie tak, a Twoje myśli ganiają się nawzajem w kółko i nawet nie próbują obrać jakiegoś sensownego kierunku. Kiedy wydaje Ci się, że Twoje problemy nie mają rozwiązania i zaczynasz już wchłaniać depresyjną aurę codziennej rzeczywistości. Może to właśnie ten moment, a stan, w którym obecnie się znajdujesz skręca w kierunku umysłowych potrzasków wymienionych powyżej. W takiej chwili mogę Ci z całego swojego empatycznego serca powiedzieć: weź się przejdź, przebiegnij, zmęcz …a najlepiej wszystko zrób za jednym zamachem i zresetuj swój baniak, ciało i podejście do tymczasowej rzeczywistości. Często najprostsze rozwiązanie, dostępne w zasięgu ręki jest właśnie tym najlepszym. A jego dostępność i zwyczajność, sprawiają, iż ludzie

    Parę dni temu otrzymałem wiadomość od dostawcy usługi subskrypcji. Niestety ale powiadomienia subskrybentów o nowych wpisach na blogu nie są już aktywne i muszę się rozglądać za innym usługodawcą. Jeśli ktoś z czytających wie nieco więcej na temat usług subskrypcji oraz portali zajmujących się takowymi to będę wdzięczny za wszelakie informacje.  Pozdrawiam Cię serdecznie drogi czytelniku i do następnego przeczytania.