Pshemsky

     Już jakiś czas temu postanowiłem, iż zapoznam się z całą filmografią Clinta Eastwooda. Niejako jestem mu to winien, a zwłaszcza po tym jak dotarła do mych dłoni „Legendarna Niespodzianka” .  Będąc fanem jego twórczości i wracając do wielu oglądanych wcześniej filmów ucieszyłem się na samą myśl, iż następnym w mojej kolejce oglądania będzie "Unforgiven" z 1992. "Bez przebaczenia" jest bez wątpienia jednym z moich ulubionych i najczęściej „ogrzewanych” filmów. Towarzyszy mi od samego początku mego "westernowego romansu" i muszę przyznać, że im jestem starszy i (prawdopodobnie) dojrzalszy filmowo, tym bardziej potrafię docenić wartość tego dzieła.      Scenariusz odkupiony przez Eastwooda od samego Francisa Forda Coppoli w latach osiemdziesiątych, przesiedział "w szufladzie" przez prawie dekadę czekając na odpowiedni moment. Reżyser i aktor w jednej osobie musiał (dosłownie) dojrzeć do roli dzięki czemu "Unforgiven" miał czas na dokła

     Od samego początku mojej przygody z wczesnośredniowiecznymi walkami pod banderą Óðr Hird słyszałem o Wolinie i odbywającym się w nim Festiwalu Słowian i Wikingów. Owiany sławą event jest bodajże największą tego typu imprezą w Europie. Co roku setki uczestników z całej Europy (i nie tylko) zmierzają na północ Polski by na jeden sierpniowy weekend zapomnieć o teraźniejszości i oddać się rekonstrukcyjnym pasjom ku uciesze tysięcy turystów przewalających się stadami przez Wolińską osadę.      Nie inaczej było w naszej grupie. Pozytywne nastawienie oraz odczuwalna nuta podniecenia, przewijały w po treningowych rozmowach na wiele miesięcy przed samym eventem. Óðr Hird z roku na rok przybiera na liczbie oraz doświadczeniu zbieranym przez jego członków na wielu imprezach rekonstrukcyjnych rozsianych po różnych zakamarkach Europy. Dlatego decyzja o „zaliczeniu Wolina” była tylko kwestią czasu. Wraz z bratnią grupą Hrafn Vaeringi (zrzeszoną pod sztandarem Armii Bolesława) wyruszyliśmy autok