Pozytywne ułamki codzienności - wschód.

    Twarda i pędząca rzeczywistość rozsmarowuję nas po swojej powierzchni każdego dnia. Wszyscy czasem gonimy swój ogon, zapominając przy tym o drobnych elementach. Elementach, które pozwalają nam na złapanie głębszego oddechu energii i odnalezienie właściwiej ścieżki w labiryncie mentalnej codzienności.

Jednym z takich elementów jest zwyczajny wschód słońca. Powszechność tego zjawiska sprawia, iż zapominamy jaką energie i spokój wraz ze sobą niesie. Wystarczy parę minut, kilka spokojnych oddechów a wyniosłość tego codziennego przedstawienia będzie w stanie naładować nas spokojem i energią dającą szansę na pozytywne przyjęcie nadchodzącej doby. Sam nie pamiętam, gdzie to zasłyszałem, ale wiem, że w dużej mierze ten kojący spektakl odnosi się do naszej pierwotnej natury. Kiedy to jeszcze było nam bliżej do małp niż do ludzi, a cykl dnia i nocy wyznaczał granicę między życiem a śmiercią. Każdy wschód słońca przynosił światło, ciepło i jakże ważną nadzieję.

Może warto czasem wstać wcześniej, wyjść z psem, zrobić przerwę w pracy lub w czasie porannej jazdy autem spojrzeć z nadzieją ku wschodowi. Kilka minut może naprawdę pomóc. Może akurat w tej chwili uda nam się naładować baterię na resztę dnia, spojrzeć na wszystko z innej perspektywy lub po prostu uśmiechnąć się do siebie. Obudzić nadzieję i pozytywną energię, którą będziemy mogli rozpylić na innych ludzi… tych, którzy zaspali na ten poranny terapeutyczny seans.